Terug naar de oorsprong van de natuur: De energie van het water
Water is leven
Water, waarin onze cellen drijven, is essentieel voor het leven. Onze cellen bestaan voor 99% uit watermoleculen (van de 100 moleculen waaruit een cel bestaat, zijn er 99 watermoleculen!), wat betekent dat de kwaliteit van water van fundamenteel belang is.
Water is ook en vooral een energie-interface die ons energielichaam voedt, dat de essentie is van ons bewustzijn en onze mensheid!
De natuur als ze nog ongerept is, biedt ons levend water van hoge kwaliteit dat ons al millennia van water voorziet. Dit water is vrij en trilt in harmonie met de energie die het omringt en doordringt.
Gedynamiseerd water (of ook gerevitaliseerd genoemd) is het genot en het belang van het drinken van dit levende water en is vergelijkbaar met water in de ongerepte natuur.
“Water is niet nodig voor het leven, het is leven ”Antoine de St. Exupéry
De waarneming: Water is Leven
Het menselijk lichaam:
- bevat +/- 60-70% metabolisch water (in termen van gewicht, massa)
- dit biologische water is essentieel voor onze gezondheid:
- het hydrateert ons,
- het transporteert voedingsstoffen en ontgift het lichaam ( via zweet en metabolisch afval dat door urine wordt geëvacueerd)
- neemt het deel aan het cellulaire metabolisme
- De cellen van ons lichaam bestaan voor 99% uit H2O-moleculen (in volume of aantal)! De andere moleculen zijn: 0,5% ionen (kalium, magnesium, natrium, chloriden, bicarbonaten en sporenelementen), 0,4% organisch materiaal.
Het belang van water voor ons lichaam
Het biologische water van het menselijk lichaam bevindt zich :
- Voor 65% in onze cellen = intracellulaire vloeistof (cytoplasma); Volgens Gérald Pollack van de Universiteit van Washington zou hier het EZ-water (Exclusion Zone) aanwezig zijn: bestaande uit nanometrische films van volledig zuiver hexagonaal water (zonder andere ionen en in gelatineuze vorm) die onze eiwitten (macromoleculen in onze cellen) en die elektromagnetische velden zouden omzetten in elektrische energie die cellulaire communicatie en het functioneren van het menselijke metabolisme mogelijk zou maken.
- Voor 35% rond onze cellen = voornamelijk samengesteld uit interstitiële vloeistof (28%) en bloedplasma (7%).
Water is essentieel om onze cellen te hydrateren
Water wordt 5 minuten na inname door het lichaam opgenomen en blijft gemiddeld 10 dagen in het lichaam. Al het water in het lichaam wordt in +/- 50 dagen vervangen. Watermoleculen worden door de bloedstroom naar alle cellen van het lichaam vervoerd.
Door gedynamiseerd water te drinken, zal het onze cellen beter hydrateren doordat het gemakkelijker de cellen binnendringt via de aquaporines (waterkanaal van de cel door het celmembraan dat ondoordringbaar is, zie onderstaand schema) dankzij de lagere oppervlaktespanning.
Membraanspanning en de invloed daarvan op cellulaire uitwisseling
Een gezonde cel (die een biogeen milieu bevordert) heeft een negatief geladen membraan (tussen – 50 & – 90 mV) => ionenkanalen gaan open (vanwege het verschil in membraanspanning en het verschil in intra- en extracellulaire ionenconcentratie), positief geladen voedingsstoffen (Ca+, K+, Na+) en zuurstof komen de cel binnen (verontreinigende stoffen gaan weg).
Een ongezonde cel (zuur wat een pathogene omgeving bevordert: virussen, bacteriën, ontstekingen) heeft een positief geladen membraan tussen + 50 & + 90 mV) => ionenkanalen sluiten, positief geladen voedingsstoffen (Ca+, K+, Na+) en zuurstof komen de cel niet meer in (verontreinigende stoffen blijven).
Elke geleidende vloeistof (water met mineralen) in beweging (vortex) in een metalen buis (koper) die wordt blootgesteld aan magnetische velden (permanente magneten) zal elektronegatieve elektrische stromen opwekken die het water zullen ioniseren (overdracht van elektronen die de elektrische lading wijzigen), dit in verhouding tot de snelheid van de waterstroom (amplitude) en de kracht van de uitgestraalde magnetische velden. Zie de studies over magnetisme en water.
Elke geleidende vloeistof (water met mineralen) in beweging (vortex) in een metalen buis (koper) die wordt blootgesteld aan magnetische velden (permanente magneten) ziet elektrische stromen met elektronegatieve lading erin. Die stromingen zullen water ioniseren (elektronenoverdrachten die de elektrische lading ervan wijzigen) en zullen een spanning veroorzaken op het niveau van de celmembranen, en dit in verhouding tot de snelheid van de waterstroom (amplitude) en de kracht van de uitgezonden magnetische velden. . Zie over dit onderwerp de studies over magnetisme en water
Elke cel is omgeven door een membraan die ionkanalen* bevat (transmembraanmolecuul). Deze ionenkanalen zijn spanningsafhankelijk (worden gekruist door zeer kleine stromen die de membraanpotentiaal wijzigen). Het verschil in membraanspanning zal, samen met het verschil in ionenconcentraties tussen het extra- en intracellulaire medium, het openen en sluiten van de ionenkanalen activeren waardoor voedingsstoffen onze cellen kunnen binnendringen en het metabolische afval hen kan laten afvoeren. (= natrium-kaliumpomp = werkingsprincipe van de celstofwisseling).
We nemen aan dat de ionisatie van gedynamiseerd water door permanente magneten (d.w.z. de wijziging van de elektrische lading die meer elektronegatief wordt) zal bijdragen, door het potentieel van het celmembraan in negatieve polariteit te veranderen, om de ionenkanalen te activeren en zo de werking van het cellulair metabolisme te bevorderen. Zie ook over dit onderwerp Bradley J. Roth, John P. Wikswo: “The electrical potential and the magnetic field of an axon in a nerve bundle “)
Geschat wordt dat een gezonde cel (die ionen binnenlaat en metabolisch afval naar buiten laat) een membraanpotentiaal heeft van -60 mV tot -90 mV in tegenstelling tot dat van een zure cel = +60 mV.
*De Duitse professoren Neher en Sakmann (Nobelprijs voor Geneeskunde 1991) toonden in de jaren tachtig met hun patchclamp-methode aan dat metabolisme werkt via transmembraan-ionenkanalen met verschillende potentialen
